Historia

Geneza Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji, rozpoczyna się w latach sześćdziesiątych, w czasach funkcjonowania Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki. To właśnie ten komitet zapoczątkował politykę rozwoju bazy sportowo-rekreacyjnej w mieście.

Pierwszym efektem tych działań było opracowanie planu, który obejmował budowę hali widowiskowo-sportowej i basenu krytego. Plany te zostały realizowane częściowo poprzez oddanie do użytku hali sportowo-widowiskowej. Miało to miejsce 1 maja 1970 roku. Hala posiadała małą salę przeznaczoną do uprawiania sportów indywidualnych jak zapasy czy boks i dużą salę sportową o wymiarach 30m x 20m z pełnowymiarowymi boiskami do gier zespołowych w koszykówkę i siatkówkę oraz treningowe boisko do piłki ręcznej. Obiekt został wyposażony w trybuny stałe dla publiczności na 402 miejsca, oraz pełne zaplecze socjalno-sanitarne dla ćwiczących.

Wraz z oddaniem do użytku hali sportowo-widowiskowej, na mocy uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Jarosławiu do życia powołany został Powiatowy Ośrodek Sportu, Turystyki i Wypoczynku (POSTiW), który objął halę sportową w zarząd i jednocześnie przejął zadania w zakresie organizacji sportu masowego, rekreacji i turystyki na terenie miasta i ówczesnego powiatu.

W tym samym czasie na terenie Ośrodka dobiegała końca budowa usługowego obiektu noclegowego z przeznaczeniem dla 100 osób, który cechował się rozwiązaniami technicznymi i użytkowymi typowymi dla hoteli robotniczych, tj. wieloosobowymi pokojami i koedukacyjnymi węzłami sanitarnymi. Obiekt ten został oddany do użytku w grudniu 1971 roku. Uzyskał kategoryzację, na mocy której otrzymał miano Domu Wycieczkowego kategorii II oraz nazwę „TURKUS”. Podobnie jak hala sportowa wszedł on w skład POSTiW-u.

Dom Wycieczkowy w zarządzie powiatowego ośrodka funkcjonował przez okres 5 lat. Z dniem 1 stycznia 1977 roku, na mocy Zarządzenia Wojewody Przemyskiego został wraz z całym wyposażeniem przekazany w użytkowanie Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu Turystycznemu „SAN” w Przemyślu, dla którego organem założycielskim był Wojewoda. Pod zarządem tego przedsiębiorstwa funkcjonował do 1991 roku. W tymże roku, na podstawie ustawy o komunalizacji mienia, nie bez trudności czynionych przez ówczesne władze wojewódzkie, obiekt został przekazany Gminie Miejskiej, a tym samym wszedł w zarząd istniejącego już od 1975 roku Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji.

W 1972 roku władze miejskie i powiatowe podjęły decyzję o rezygnacji z budowy basenu krytego na rzecz budowy Ośrodka Rekreacyjno- Wypoczynkowego w miejscowości letniskowej Radawa, oddalonej o 16 km od Jarosławia. Ośrodek ten był budowany w dwóch etapach. Pierwszy obejmował lata 1972 -1979 i wówczas powstało sztuczne kąpielisko o powierzchni ok. 2 hektarów z plażami, wybudowano zaporę piętrzącą na rzece Lubaczówce, która służyła celom napełniania kąpieliska, tor kajakowy na rzece, oraz budynek socjalno-sanitarny i administracyjny.

Do 1975 roku Powiatowy Ośrodek Sportu Turystyki i Wypoczynku administrował już trzema obiektami świadczącymi usługi z zakresu sportu i rekreacji tj. Halą Sportowo-Widowiskową, Domem Wycieczkowym oraz Ośrodkiem Rekreacyjno Wypoczynkowym w Radawie.

Następny etap rozbudowy infrastruktury Ośrodka zakończył się 14 lipca 1989 roku, kiedy to do użytku mieszkańców miasta oddano Pływalnię Sezonową. Służyła ona z powodzeniem miastu do roku 2000 kiedy to na jej miejscu rozpoczęto budowę pływalni krytej.

Kolejnym obiektem, który wszedł w skład ośrodka jest stadion. Obiekt ten został wybudowany jeszcze w latach międzywojennych i przez wszystkie lata eksploatacji stanowił bazę sportową głównie dla dzieci i młodzieży jarosławskich szkół.

Nieodpłatne przekazanie stadionu nastąpiło dnia 1 września 1998 roku na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Zarządem Miasta Jarosławia a Kuratorium Oświaty.

Wraz z reformą administracyjną kraju w 1975 roku, na bazie istniejącego POSTiW-u powstał w Jarosławiu, Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, który przejął wraz ze stanem osobowym, całą infrastrukturę, urządzenia i sprzęt, realizowane zadania i obowiązki oraz zobowiązania.

Aktem powołującym Ośrodek było Zarządzenie Naczelnika Miasta Jarosławia Nr 7/75 z dnia 9 lipca 1975 roku sporządzone w oparciu o Zarządzenie Ministra Finansów z dnia 13 grudnia 1971 roku w sprawie zakładów budżetowych oraz Zarządzenia nr 40 z dnia 12 czerwca 1975 roku Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w sprawie ośrodków sportu i rekreacji, podporządkowanych organom administracji państwowej.

Znaczącym faktem dla działalności MOSiR-u było wprowadzenie w 1990 roku ustawy o samorządzie terytorialnym na mocy, której powstały podstawowe jednostki samorządowe tj. gminy. Gminy na mocy przepisów o komunalizacji mienia i przeprowadzonej inwentaryzacji mienia przejęły od Skarbu Państwa nieruchomości i ruchomości i tym samym stały się właścicielem znacznego majątku na terenie swojego działania. Ten proces przekazania do gmin dotychczasowego majątku państwowego dotyczył również Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. Oczywiście komunalizacją objęte zostały tylko nieruchomości pozostające na terenie gminy Jarosław, jak hala sportowa czy basen kąpielowy. Natomiast Ośrodek Rekreacyjno – Wypoczynkowy w Radawie z uwagi na swoje położenie w sąsiedniej gminie Wiązownica nie mógł z mocy prawa przejść na własność gminy Jarosław. 

Fakt całkowitego przejścia ośrodka pod zarząd gminy spowodował wiele znaczących zmian, zarówno w sensie organizacyjnym jak i finansowym. Organem stanowiącym dla Ośrodka stała się Rada Miasta , a organem bezpośrednio nadzorującym pracę i sprawowanie kontroli Zarząd Miasta poprzez Burmistrza oraz Naczelnika Wydziału Kultury Fizycznej i Turystyki Urzędu Miasta Jarosławia. Od tego momentu ośrodek stał się własnością komunalną. Cała gospodarka i finanse ośrodka zostały uzależnione od decyzji władz gminnych.

Jedynie Dom Wycieczkowy, później przemianowany na Hotel, nie został objęty pierwszą fazą komunalizacji i w dalszym ciągu był we władaniu Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Turystycznego w Przemyślu, które nie bardzo chciało się pozbyć dochodowego obiektu. Dopiero po licznych zabiegach władz miejskich udało się wyegzekwować u Wojewody Przemyskiego decyzję o komunalizacji i przekazaniu gruntu na rzecz miasta, i włączenie obiektu w skład MOSiR-u. Nastąpiło to 1 października 1998 roku po pokonaniu wielu problemów stwarzanych przez dotychczasowego właściciela. Sprawy sporne wynikłe w trakcie przekazania obiektu, a dotyczące w szczególności sprzętu i wyposażenia rozstrzygane były nawet na drodze postępowania sądowego.

Ostatnią inwestycją, której finalizacja miała miejsce w połowie 2004 roku była budowa krytej pływalni i obiektów towarzyszących. Przewidziano dwa etapy dla realizacji całej inwestycji:

• Etap I, obejmujący budowę krytej pływalni wraz z kotłownią, węzłami ciepłowniczymi oraz ciągami komunikacyjnymi i parkingami.
• Etap II, obejmujący budowę kąpieliska otwartego wraz z pawilonem wielofunkcyjnym, wykonanie boiska uniwersalnego, sztucznego lodowiska, budynku zaplecza technicznego oraz ukształtowanie i uporządkowanie terenów wraz z zielenią. Oba etapy zakończyły się pomyślnie czego efektem jest oddany do użytku najnowocześniejszy kompleks obiektów w regionie